In de zomer van 2000, in het kader van het 45 jarige bestaan, maakte Roesalka een reis naar Oekraïne. Om enerzijds de kosten te drukken en anderzijds de bus vol te krijgen mochten ook vrienden van Roesalka mee op reis.
Het gemêleerd gezelschap wende al snel aan elkaar vooral door de wodka en de liedjes…
Na een spannende en interessante reis kwamen we bij de grens waar de spanning door de bureaucratische douane nog iets werd opgevoerd maar na lang wachten werden we toegelaten…
Direct nadat we de grens gepasseerd waren werden we in ons gastland verwelkomd in klederdracht met brood en zout, een folkloristisch gebruik in Oekraïne, onder luid gejuich van het thuisfront.
Ons onderkomen in Oekraïne “Kristjtaleve Dzjerelo” in het dorp Goloebine was een tot hotel-pension omgebouwd sanatorium waarin alles herinnerde aan de grootse vervlogen tijden…In een enorme eetzaal met een grote, prachtig gedekte, tafel kregen we een warme maaltijd waarna we onze kamers opzochten; het avontuur in een nieuw ” communistisch” land was begonnen…
Het kuuroor stond in een prachtige tuin van waaruit je binnen een half uur naar het dorp kon wandelen. Het dorpje Goloebine ligt vlak bij het stadje Svaljava in het dal der ‘ Slavische diepten’ aan de rand van de Karpaten in de provincie Trans-Karpatië. In de nabije omgeving stond een ‘waterfabriek’ waar zwavelhoudend bronwater uit bronnen in de omgeving werd gebotteld en verkocht als zeer geneeskrachtig water…
Het bestuur van Roesalka regelde mooie uitstapjes in de Karpaten met veel ruimte om in de steden in dorpjes zélf op onderzoek uit te gaan.
Er werd een bezoek gebracht aan een kasteel in Mokasjevo en in Uzhgorod werd in het openlucht museum bezocht waarbij Roesalka in klederdracht rondliep. Tijdens een wandeling in de stad liep Roesalka een paar lokale muzikanten tegen het lijf waarna er midden in de stad een spontaan volksdansfeest ontstond…
Er was weinig verkeer, bijna geen auto’s, veel mensen te voet en behoorlijk wat paard- en wagens. Hoewel er veel schijnbare armoede leek te zijn bleek regelmatig dat schijn best kan bedriegen…
Het omgaan met geld in Oekraïne was vaak wat onwennig vooral vanwege onze -schijnbare- rijkdom waardoor alles spotgoedkoop leek maar voor de lokale Oekraïners waren dit normale prijzen. het ging zelfs zo ver dat Roesalka op een gegeven moment bijna een halve dorpswinkel leegkocht…
Het bestuur had allerlei culturele ontmoetingen geregeld met dans- en muziekgroepen maar regelmatig werden we verrast door het niet doorgaan van een gepland optreden of op een heel andere plek. De optredens waren van een prima kwaliteit en men liet zich graag verrassen.
Op een mooie zomeravond werd, onder een schitterende Oekraïense sterrenhemel, een ‘Sjasjlik’ (barbeque-feestje) georganiseerd waarbij de wodka natuurlijk rijkelijk vloeide. De sfeer, de muziek, het vuur en de drank zorgden voor een soort roes zoals je die weleens meemaakt tijdens een vakantie in een ver, vreemd, land.
Tijdens de terugreis reden we via de Karpaten naar L’viv in West-Oekraïne.
L’viv ( of Lemberg) is een oude koningsstad in Galicië.
We brachten daar een hele mooie, lange, dag door ….
De volgende dag reden we naar Katowice voor de laatste overnachting.
Na de nacht in Katowice ging de reis in één keer terug naar Hengelo.
Aan een onvergetelijke en indrukwekkende reis was een eind gekomen…
Terug naar: Roesalka’s verleden